მოძრავ ნივთზე საკუთრების წარმოშობის ძველი რომაული ტრადიციებისადმი ერთგულება უფრო ჩანს ვიდრე გერმანული სამართლისადმი. რომის სამართლის თანახმად, ნივთის შეძენა როდი იყო შესაძლებელი მარტოოდენ შეთანხმების ფაქტით, იმავდროულად საჭირო იყო მხარეთა შეთანხმებული ნება მისი გადაცემის თაობაზე. რომის სამართლის კომენტატორების მოძრავ ნივთზე საკუთრების წარმოშობის პროცესში ერთმანეთისგან განასხვავებდნენ: საფუძველსა (titulus) და შეძენის გზას(modus). საფუძვლად ითვლებოდა ხელშეკრულება, ხოლო საშუალებად – გადაცემა.
მოძრავ ნივთზე საკუთრების უფლების გადაცემის სისტემებს ყოფენ იმ განსხვავებების მიხედვით, რომლებიც ახასიათებს, ერთი მხრივ, ტრადიციისა და კონსესუალურ და მეორე მხრივ, აბსტრაქტულ და კაუზალურ სისტემებს. რას ნიშნავს თითოეული მათგანი და რით განსხვავდება ეს სისტემები ერთმანეთისგან?
კონსესუალური სისტემის მიხედვით, მოძრავ ნივთზე საკუთრების უფლების გადაცემისათვის საკმარისია მხარეთა შორის იმ ხელშეკრულების დადება, რომლითაც ხდება ამ უფლების გადატანა, ანუ საკუთრების უფლება შემძენზე გადასულად ჩაითვლება ხელშეკრულების დადების მომენტიდან.
Read More